Disc 1->Ακούγοντας τα 4 πρώτα κομμάτια του album αρχίζω να πιστεύω στη θεωρία ότι καθετί περνάει από τον κύριο Damon Albarn είναι τέλειο.Με το που ακούς το "oh yeah!" στο People,υποκλίνεσαι.Ο τίτλος We Are Happy Landfill προμηνύει χαρούμενο ύφος,αλλά τέτοια δυνατά φωνητικά πρώτη φορά ακούω από τον κύριο.Συνεχίζοντας το άκουσμα,είναι φανερό ότι τα ραπαρίσματα του Demon Days δεν υπάρχουν στο D-Sides,τη θέση τους έχουν πάρει πιο electro στοιχεία.Πάρε παράδειγμα το Rockit και το γιορτινό Bill Murrey.Και ναι!,ο Damon Albarn στα κέφια του πάλι,με το The Swagga να ξεφυσσά αν μη τι άλλο happy feeling!Ύστερα από το παράξενο Murdoc Is God,οι Gorillaz πειραματίζονται δημιουργικά,ώσπου να κλείσουν με το μιζέρικο Stop The Dams.Disc 2->Κοιτάζοντας το tracklist,βλέπω 3 remix Dare και 3 Kids With Guns,1 κι 1 όλα.Αρχή με dfa remix,ποιό άλλο,το Dare.Κλασικό γαμάτο remix της dfa,με φωνητικά Damon Albarn αντί των χαζοχαρούμενων(?) παιδιών στη κανονική version του song.Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο κακό remix,πράγμα που περίμενα αφού συμμετέχουν ονόματα όπως Jamie T,Soulwax,Hot Chip.Απλώς απίστευτα remix.
Disc 1->6.5
Disc 2->8
Gorillaz Official Site
No comments:
Post a Comment